Κατερίνα Μουσιού

Ζωγράφος

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ

Ο ενεργός καλλιτέχνης είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση, να παρατηρεί και να καταγράφει, να αισθάνεται και να εκφράζει, να είναι διατεθειμένος να εκτεθεί ή και να εκθέσει πολλές φορές με τη στάση και το έργο του. Η σπουδή του δίνει τα εφόδια να κάνει όλα τα παραπάνω ενώ η διαδικασία της έκθεσης τον ωθεί να πάρει την απόφαση να κάνει μια πρώτη στάση στην πορεία του στο χρόνο και να συγκεντρώσει τις σκέψεις του, τη γνώση του και το αποτέλεσμα αυτών και να τα θέσει προς κρίση και συζήτηση.
Η δική μου στάση λοιπόν , έχει να κάνει με την καθημερινότητα και το πώς την αντιμετωπίζω. Τα ίδια πράγματα, τοπία, άνθρωποι, που βρίσκονται μπροστά μας καθημερινά και τα έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ, ώστε πια τα κοιτάζουμε χωρίς να τα βλέπουμε στην ουσία, απλά ξέρουμε ότι υπάρχουν. Μήπως θα μπορούσαμε να τα κάνουμε πιο ενδιαφέροντα αν τα βλέπαμε από μια άλλη οπτική ;

Η ιδέα προέκυψε από την δυσκολία μου, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι, να βγω μια βόλτα, να γνωρίσω κόσμο, να αποκτήσω καινούριες εμπειρίες , λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου. Τι θα ζωγράφιζα λοιπόν αφού οι εικόνες μου και οι σκέψεις μου ήταν περιορισμένες σε ένα διαμέρισμα, ένα γραφείο, τον εαυτό μου και τους ίδιους ανθρώπους που συναντούσα καθημερινά;

Όταν ήμασταν παιδιά, η φαντασία ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Μπορούσε να μετατρέψει μια καρέκλα γυρισμένη ανάποδα σε πολυτελές αυτοκίνητο που σε οδηγεί σε τόπους φανταστικούς… Η ένα κόμικ με τις τόσο απλές εικόνες και τα έντονα χρώματα αρκούσε για να μας μεταφέρει σε άλλους τόπους και χρόνους. Όσο μεγαλώνουμε περιοριζόμαστε μόνο σε αυτά που διαβάζουμε η αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση, δηλαδή προκατασκευασμένα δημιουργήματα της φαντασίας τρίτων σερβιρισμένα στο πιάτο.

Αποφάσισα λοιπόν να χρωματίσω τη ματιά μου, προσθέτοντας στην καθημερινότητα μια δόση φαντασίας. Έτσι λοιπόν, άνοιξα μια τρύπα στο πάτωμα του δωματίου μου ώστε να βλέπω από εκεί το περίπτερο (παγόδα στη φαντασία μου) που βρισκόταν από κάτω, εστίασα στο λευκό πουκάμισο του φίλου μου περιτριγυρίζοντάς το από πολύ έντονα χρώματα, μιας και ήταν αυτό που τράβηξε τη ματιά μου εκείνη τη μέρα, και έκρυψα ένα καράβι σχηματισμένο από σπίτια στο δρόμο-θάλασσα της γειτονιάς μου.
Στόχος μου εκτός των άλλων, ήταν να διεγείρω τη φαντασία μου εμφανίζοντας μη πραγματικά στοιχεία μέσα στην ανία της πραγματικότητας.

Η χρήση του ωμού , απαίδευτου χρώματος δηλώνει αντίδραση στη συνεχή και μάταιη (ευτυχώς) προσπάθεια του ανθρώπου να μιμηθεί την πραγματικότητα. Το ίδιο το έργο λοιπόν θέλω να προτείνει: να θυμηθώ αυτό που ξέρω, να το αναπλάσω μέσα στο μυαλό μου με το δικό μου τρόπο και να μη μένω σε αυτό που βλέπω, που είναι και παροδικό.
Η σχηματοποίηση των μορφών με το σχέδιο (μαύρη γραμμή) υποδηλώνει την έννοια του αντικειμένου, όχι την αναπαράστασή του. Δεν θέλω να καθηλώνω το θεατή με την αναπαράσταση αλλά να τον παραπέμπω. Θυσιάζω λοιπόν την ουσία του πράγματος γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είναι μία. Ο άνθρωπος είναι πολυδιάστατος, έτσι μπορεί να λειτουργεί και η όρασή του.

Για παράδειγμα, η λεπτομέρεια ενός υφάσματος μπορεί να προκαλέσει μια πληθώρα αισθήσεων και αναμνήσεων, μεγαλύτερη απ’ ότι η ακριβής αναπαράσταση ενός αντικειμένου.
Ο συμβολικός (η και παιδικός) τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα δέντρα, τα κτίρια, ακόμη και οι άνθρωποι , δηλώνει τη σχέση της εικόνας με την πραγματικότητα. Παίρνω το ερέθισμα από την πραγματικότητα , τα δομικά χαρακτηριστικά της , για να συνθέσω στη συνέχεια τη δική μου εικόνα. Με αυτό τον τρόπο προτείνω τη δική μου πραγματικότητα.

Η ουσία είναι πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εμπλουτίζει την ζωή του, έχοντας πάντα λίγο χιούμορ, αν είναι διατεθειμένος να ξαναδεί το ίδιο πράγμα με καινούρια ματιά , αν μπορεί να αντιμετωπίσει μια παρόμοια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο, αν συνειδητοποιήσει ότι είναι σημαντικό να μαθαίνει και να εξελίσσεται ακόμη και μέσα από λεπτομέρειες. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να κάνει την κάθε μέρα που περνάει να έχει σημασία.

Μο.Κα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η Κατερίνα Μουσιού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Αποφοίτησε Σεπτέμβριο του 2005 από το
Τμήμα Ζωγραφικής (εργαστήριο Χ.Μπότσογλου)
Εργαστήριο επιλογής Χαρακτική Επιπλέον μαθήματα: Σκηνογραφία, Παιδαγωγικά, Διδακτική της Τέχνης κ.α.

Ατομικές και ομαδικές εκθέσεις:
9/2002 Έκθεση Ζωγραφικής
Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου και μια σειρά ομαδικών εκθέσεων στην Αθήνα και στην επαρχία.

Βραβεία – Δημοσιεύσεις:
5/2004 1ο Βραβείο Πανελλήνιου Διαγωνισμού Χαρακτικής με θέμα «Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική» [Μουσείο Χαρακτικής Τάκη Κατσουλίδη]. Το έργο συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο: «Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική»
Νίκος Γρηγοράκης, Εκδόσεις ΑΔΑΜ-ΠΕΡΓΑΜΟΣ

Άλλες Δραστηριότητες:
Εικαστική επιμέλεια εκδηλώσεων, Σκηνικά και κοστούμια για ερασιτεχνικές θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, Σχεδιασμός διαφημιστικού υλικού για επαγγελματίες και οργανισμούς, Τοιχογραφίες, Πορτραίτα, Καλλιτεχνική φωτογραφία.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥΣΙΟΥ - ΖΩΓΡΑΦΟΣ