Henri Cartier-Bresson

Έφυγε πλήρης ημερών και έχοντας κερδίσει καθολική αναγνώριση για το έργο του ,ο σπουδαιότερος φωτογράφος του 20ου αιώνα. Στις 3 Αυγούστου στις 9.30 στο σπίτι του στη Γαλλία.

Από το να δούμε μερικές από τις σπουδαίες φωτογραφίες του προτιμώ αυτή τη στιγμή να δούμε μερικές φωτογραφίες με τον ίδιο σε δράση.

Ένα κείμενο χαρακτηριστικό από τον Georges Moustaki , από το βιβλίο του "Τα κορίτσια της μνήμης" εκδόσεις Χατζηνικολή.

Ο Ανρύ Καρτιέ-Μπρεσόν ήρθε να μου κάνει το πορτραίτο μου για την Vogue.
Το διαμέρισμα μου είναι σκοτεινό και παραφορτωμένο. Πραγματικά δεν είναι ιδανικό για φωτογραφίες.Ο Καρτιέ κάθετε στην μοναδική πολυθρόνα. Μου εμπιστεύεται τις ιδέες του για την ζωγραφική, μου μιλάει για τα ταξίδια του , για τις διασημότητες και τα σημαντικά γεγονότα που έχει φωτογραφίσει.Χωρίς επίδειξη , σαν παραμυθάς, με την ησυχία του. Έχω την εντύπωση ότι ξέχασε γιατί ήρθε. Ίσως δεν εμπνέεται από το στενόχωρο πλαίσιο του σπιτιού μου. Του προτείνω να βγούμε έξω , στην άπλα και στον ήλιο...Όχι δεν θέλει. "Είναι μια χαρά εδώ σπίτι σου." Συνεχίζετε να μην γίνεται τίποτα.
Ξαφνικά με μια κίνηση πορτοφολά, βγάζει από τη τσέπη του μια παλιά Leica, τη φέρνει στο μάτι του κλικ κλακ, ζητάει συγνώμη και τη ξαναβάζει στην θέση της. Τελειώσαμε. Σηκώνετε, ζητάει ακόμα μια φορά συγγνώμη που έκατσε πολύ και φεύγει. Όταν πέρνω το κλισέ υπάρχει στη φωτογραφία το φως και το διάστημα που έλειπαν στην πραγματικότητα.
Είναι το μάτι του Καρτιέ που τα έχει εφεύρει...