Tο βιβλίο του Άρη Κωνσταντινίδη ήταν για μένα μιά έκπληξη.Έκπληξη
που νοιώθω κάθε φορά που ανακαλύπτω ένα σημαντικό άνθρωπο ,
μέσα από τις φωτογραφίες του.Κι όταν αυτός o άνθρωπος δεν είναι "κατ'επάγγελμα"
φωτογράφος,αυτή η έκπληξη είναι ακόμη μεγαλύτερη.Με μιά Leica με
Summicron 50mm f:2 και σε KODACHROME o Άρης Κωνσταντινίδης φω-
τογραφίζει την Ελλάδα,από το 1945 μέχρι το 1980 και αυτές οι φωτογραφίες
του παρουσιάζονται στα ΘΕΟΧΤΙΣΤΑ.Η φωτογραφική του ματιά είναι αυστηρή,
δεν υπάρχει τίποτε περιτό στις εικόνες του,αυτό που υπάρχει σε όλες, είναι
η αγάπη του για αυτό που φωτογραφίζει,η αγάπη του για την Ελλάδα.Και δεν
είναι μια "άλλη" Ελλάδα,είναι η Ελλάδα όλων μας,αυτή που κουβαλάμε στην ψυχή μας,
αυτή που ξεπροβάλει στο πλάι χωμάτινων διαδρομών,λίγο πιό πίσω από την τουριστική
μας βιτρίνα.Η ποικιλία των τόπων μεγάλη,από την Κέρκυρα μέχρι την Κύπρο.Τοπιά χωρίς
καμιά ανθρώπινη επέμβαση,αρχαιολογικοί τόποι , και οι δημιουργίες του ανώνυμου
λαικού τεχνίτη.Πολύ συχνά ο φακός του πηγαίνει κοντά,πλησιάζει για να αναδείξει μια
λεπτομέρεια ,μια μεσημεριάτικη σκιά,την χρωματική παλέτα του λαικού δημιουργού,την
διάβρωση που προκαλεί ο χρόνος,όλα σε αρμονία με το φως.Το Ελληνικό φως που
πλημμυρίζει κάθε φωτογραφία του βιβλίου.
